Op weg naar Istanbul

2012

Metro maakt het Spits
Heel leuk dat de plaatselijke- en regionale pers aandacht aan ons reisje besteedt. Gesteld moet worden dat dat voor ‘Loop voor Leven’ van het grootste belang is. De website heeft inmiddels meer dan 20.000 hits. Het wordt nog eens wat met mij. Gisteren kreeg ik via de mail van Tim de Leeuw een artikel uit de Metro aangereikt. Een leuk stukje maar een onwaarschijnlijke stelling. Er staat te lezen dat Noud Dirks in 5 weken van Nijmegen naar Istanbul rijdt met zijn paard. Dan drijf je het wel echt op de Spits lijkt mij!
(kijk hier voor het artikel)

Mijn Wokkel behoorlijk ongesteld
Maakten we een hoop grappen over de Wokkel die ik kocht bij T-Mobile, inmiddels ben ik er achter dat ik gewoon ordinair voor het lapje ben gehouden. Het apparaat, officieel Dongel genaamd, werkt niet zoals me verteld werd door ene Klaas van de firma, via de satelliet, maar gewoon via zendmasten. Ik heb de hele ochtend zitten bellen met die lui van T Mobile, maar ik kwam er niet echt door. Het lijkt erop dat de grootste digibeten dáár aan de telefoon zitten om hulp te verlenen. Eenmaal werd mij door de juffrouw medegedeeld dat ik maar op internet moest kijken (!) en hing gewoon op. Verdomde trut ik heb dus geen internet! Ik was met stomheid geslagen. In totaal heb ik 5 maal met T Mobile gebeld, 1 uur en 24 minuten, waarvan ongeveer 45 minuten in de wacht. Meneer Joël was aardig en goed op de hoogte maar heeft mij uiteindelijk ook niet kunnen helpen. Vanochtend ben ik hier naar de plaatselijke veemarkt geweest om een stuk of 8 postduiven te kopen.

BBQ geweldig bij de Laxies,
Andrea, Anton sr., Oda en Anton jr. zouden met Koninginnedag een onderscheiding moeten krijgen. Wat een geweldige gezellige en leuke mensen samen in dat gezin. Er werd een fantastische BBQ aangericht en hebben lekker in de keuken zitten smikkelen. Het was één groot en groots feest. Andrea had zo met ons mee willen rijden, maar hun paarden en Anton waren het daar niet mee eens. De zoon, van 6, liep de hele avond in verkleedkleren rond te springen. Vader Anton, gezellig aan de babbel, dochter Oda, helemaal onder de indruk van ons plannetje en moeder Andrea helemaal vol interesse hoe alles voor zo’n reisje aangepakt moet worden.

Kitty doet de afwas
Op de foto Hans en Andrea, die veel respect had voor de activiteiten die Hans onderneemt. In de complimenten die ze uitdeelde liet ze zich ontvallen: “Der Hans ist eigentlich eure Kitty”. Nou je begrijpt wel wat nu im Schwung ist hier in de caravan.

De vierde dag
Een geweldige mooie rijdag. Omgeploegde velden, uitkomend graan, mais, pinksterbloemen, jonge zuring enzovoorts. Vooral veel lente overal dus. Ik heb er nog nooit zo dicht bij stilgestaan. De fazanten vlogen ons letterlijk om de oren. We hebben het met de kilometers net als gisteren weer rustig aangedaan. We reden tot nu bijna 100 km. Morgen dus alweer een mijlpaal we gaan door de eerste 100 heen en dat moet daarna nog zeker 30 keer gebeuren. “Gaat lukken” zei de optimist.
We overnachten in Wachtendonk bij der Herr Heinz-Dieter Priehsen. Een prachtig complex en aardige mensen wederom. Wat een bofferds zijn we toch.